YONCA, baklagillerden, protein bakımından zengin, önemli bir hayvan yemi bitkisidir. Yaygın olarak yetiştirilir. Yoncayı İran'dan Yunanistan'a Büyük İskender getirdi. Bugün bütün Avrupa'da yetiştirilmektedir.
Yonca, ip şeklinde uzun kazık köklü arsız bir bitkidir. Yaprakları üçlü, çiçekleri menekşe renginde, küçük ve kömeç biçiminde topludur. Meyvesi badıç halinde ve çoğu zaman kendi üzerine kıvrılmış durumdadır.
İlkbaharda az nemli derin topraklara, hektar başına 20 - 25 kg hesabıyla ekilir. Tarla yılda 5 - 6 defa biçilir ve ekilen yonca yıllarca ürün verebilir. Hayvanların yeşilken yediği yonca bazen karın şişliği yapar. Bazı asalaklar (küsküt, ökseotu, mantar vb.) yoncanın köküne ve kök boynuna musallat olabilir.
Yonca, havanın azotunu çokça biriktirdiği için "yeşil gübre" olarak kullanılabilir.