Sait Faik Hikâye armağanı (1955) ve New York Herald Tribune gazetesinin hikâye yarışmasında Türkiye birinciliğini kazandı (1953). Devekuşu Kabare tiyatrosunun kurucularındandır (1967). Uzun müddet "Tercüman" ve "Milliyet" gazetelerinde köşe yazıları yazdı. "Yalıda Sabah" adlı hikâye kitabıyla Sedat Simavi Vakfı edebiyat ödülünü aldı (1983). Haldun Taner 1986' da İstanbul'da öldü.
Oyunları: "Günün Adamı (1953)", "Dışardakiler (1957)", "Ve Değirmen Dönerdi (1958)", "Fazilet Eczanesi (1960)", "Huzur Çıkmazı (1962)","Keşanlı Ali Destanı (1964)", "Eşeğin Gölgesi (1965)", "Vatan Kurtaran Şaban (1968)", "Astronot Niyazi (1970)", "Bu Şehr-i Stanbul ki (1969)", "Sersem Kocanın Kurnaz Karısı (1970)", "Aşk-ü Sevda (1973)", "Yar Bana Bir Eğlence (1974)", "Ayışığında Şamata (1977)".
Hikâye kitapları: "Yaşasın Demokrasi (1949)", "Tuş (1951", "Şişhaneye Yağmur Yağıyor (1953)", "Ayışığında Çalışkur (1954)", "On İkiye Bir Var (1955)", "Sancho'nun Sabah Yürüyüşü (1969)", "Hikâyeler (ilk üç kitap - 1970)"
Haldun Taner, 1970' lerden sonra, gezi, sohbet ve deneme türlerine de ağırlık verdi. Bu tür eserleri : "Hak Dostum Diye Başlayım Söze (1978)", "Düşsem Yollara Yollara (1979)", "Ölür İse Tenler Ölür, Canlar Ölesi Değil (1979)", "Devekuşuna Mektuplar (1960-77)", "Önce İnsan Olmak".
