İlk şaheserlerini Venedik'te verdi (Cena, 1547), (Kölenin Mucizesi, 1548). Suzanne adlı tablosunda, saydam gibi görünen çıplak kadın vücuduyla bahçenin mat fonunu bağdaştırmıştır. Maniyerizmin bütün kaynaklarından yararlandı; dolambaçlı, hareketli figürleri, zıt ışık oyunlarını kullandı. Kompozisyonlarını alabildiğine uzanmış duygusunu uyandıracak şekilde büyük köşegenlere göre düzenledi (Vebalıları İyi Eden Aziz Augustinus).
Diğer eserleri: "Çobanların Tapınması", "Mısır'a Kaçış", "Sainte Madeleine ve Mısırlı Sainte Marie peyzajları", "İsa'nın Vaftizi", "Son Yemek", "Çarmıha Geriliş", "Denizler Kraliçesi Venedik", "Cennet", "Bakkhos ve Ariadne", "Vulcanus ile Kyklop"
Tintoretto'nun ayrıca birçok portresi vardır. "Alvise Barbaro", "İacopo Soranzo", "Battista Morossini". Bu portrelerin başlıca özelliği, yüzlerin hep açık renk ve zeminlerin koyu olmasıdır. Sinirli ve katı desenleri, büyük tuvallerini yapmak için büyük ölçüde aydınlatılmış küçük modeller kullandığını ortaya koyar.
16. yy' ın ikinci yarısında, Avrupa maniyerizminin gelişmesi ve özellikle El Greco'nun yetişmesinde Tintoretto'nun etkisi büyük olmuştur. Kızı Marietta ve oğlu Domenico da ressam olan İacopo Robusti Tintoretto 1594' de Venedik'te öldü.
 |
| İacopo Robusti Tintoretto - Son Yemek |
 |
| İacopo Robusti Tintoretto - Yakup ve Putiphar'ın karısı |
 |
| İacopo Robusti Tintoretto - Âdem ile Havva |
 |
| İacopo Robusti Tintoretto - Kendi portresi |
