1915' de Roma'ya yerleşerek İtalyan müziğinin yenilenmesine çalıştı. "La Dona Serpente (1932)" ve "La Favola d'Orfeo (1932)" operalarında olduğu gibi; âlet için yaptığı bestelerde de, denge ve berraklık çabası dikkat çeker.
Önceleri Rossini ve Scarlatti'nin, "Giara (1924)", "Scarlattiana (1926)" şakacı canlılığını ve ritmini benimsemişken, son büyük eserlerinden biri olan "Missa Solemnis Pro Pace" de klâsik müziğin büyüklüğüne yakınlık duymuştur.
Vivaldi, Monteverdi, Clementi, Beethoven, Mozart, Chopin gibi bestekârların eserlerinin modern baskılarını yayınladı. Stravinski ve Bach'ın hayat hikâyelerini yazdı. "21+26" adını verdiği bir deneme derlemesi çıkardı (1937). "İ Segreti della Giara" adıyla bir anılar kitabı bıraktı (1941). Alfredo Casella, 1947' de Roma'da vefat etti.
