BEHÇET NECATİGİL (1916 – 1979)
Kabataş Lisesi’ni bitirdi. Ardından Yüksek
Öğretmen okulu’ndan mezun oldu. Kars,
Zonguldak ve İstanbul Kabataş
Liselerinde edebiyat öğretmenliği
yaptı. 1960 dan sonra İstanbul Eğitim
Enstitüsü’nde Edebiyat Öğretmenliğine devam etti ve oradan emekli oldu.
Şiirlerinde büyük şehrin orta ve alt sınıf aile ve çevrelerini konu edindi.
Edebiyatla ilgili sözlük eserler hazırladı.
Şiir Kitapları : Kapalı Çarşı, Çevre, Evler,
Eski Toprak, Arada, Dar Çağ, Yaz Dönemi, Divançe, En Cam, Kareler Aklar.
Çok sayıda tercümesi vardır ve 12 oyun yazmıştır.
BARBAROS MEYDANI
Biliyorum, ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Anasının sırtındaki
Yeldirmeden,
Kız bir adım önde gider.
Sezdirmeden.
Beşiktaş’ta Barbaros Meydanı
Sağı anıt, solu türbe
Ortası kare şeklinde,
Parkıdır yoksulların
Bilhassa yaz ayları.
Fidanların , mezarların önünde
Yontulu taşlar çepçevre,
Yer yer banklar konulmuş
Meydana dolmuş millet,
Sıra sıra oturmuş,
Ah genç kız kalbi,
Sıralara bakar elbet.
Meydanın ilersi deniz kıyısı
Karaya çekilmiş kayıklar,
İskele gazinosu yanda
Sulara dökülmüş ışıklar,
Üsküdar şu karşısı...
O nemli topraklara
Ana çöker yorgun argın,
Kalmış gözü arkada,
Kendi ayakta kızın.
En gürültülü şarkılar
Çalarken plâkta
Onlar orda oturur
Denize bakarlar.
Avunmaya muhtaç bu gençlik
Ey kız anası ihtiyarlar,
Ey denizlerden esen serinlik.
Behçet Necatigil
