ÇEŞİTLİ fizyolojik şartlarda, kandaki glikoz seviyesinin aşağı-yukarı sabit kalmasını sağlayan sistem vardır. Bütün organlar kandaki glikozu emebilecek yapıdadır, ama incebağırsak, karaciğer ve böbrek haricinde hiçbiri kana glikoz veremez.
Şekerin sabit kalması durumunda karaciğer temel bir işlev görür ve vücudun ihtiyaçlarına göre glikozu depolar veya serbestleştirir. Bu işlev çeşitli hormonlar tarafından düzenlenir. İnsülin hormonu kan şekerini düşürürken, glükagon, adrenalin ve hipofiz hormonları gibi diğerleri kan şekerini yükseltir. Bu şeker artırıcı ve azaltıcı hormonlarla kandaki şeker sabit tutulmaya çalışılır.
Vücutta şekerin sabit tutulması, insan hayatı için büyük önem arzeder. Kandaki şeker (glikoz) oranı yüksek olursa dokular vaktinden evvel yıpranır, harap olur; çok düşük olursa da beyin başta olmak üzere dokular kâfi enerji alamadıklarından vücut hareket edemez ve koma hali yaşar.
