İTALYAN ressam, 1528 yılında Verona'da doğdu. Veronalı Antonio Badile'nin öğrencisiydi. Bellini ve Mantegna geleneğine bağlı bir çevrede yetişti. Ayrıca Parma'da Correggio'nun, Mantova'da Giulio Romano'nun eserlerinden faydalandı.
Açık ve biraz donuk olan tarzıyla, ilk eserlerinden itibaren biçimleri gölgesiz bir ışık içinde belirtti; ("Pala Bevilacqua", "Kardinal Gonzago"). 1553' de Venedik'e yerleşti. Önce, Dukalık sarayında Ponchino'nun ustalarıyla çalıştı. "On'lar" salonunun tavanındaki "Yeteneklerini Venedik'e Serpen Juno" adlı eserinde, bu ustaların; kısaltmalara, sert karşıtlıklara dayanan üslûbunu, geniş ve ışıklı açık renkli mekân anlayışıyla bağdaştırdı.
1555-56' da San Sebastiano kilisesi için: tavanında "Esther'in Hikâyesi"ni canlandıran madalyon biçimli resimler, yan duvarlarda ise; Aziz Sebastianus'un hayatıyla ilgili büyük yağlıboya tablolar bulunan bir kompozisyon yaptı. 1557' de San Marco kütüphanesinde çalıştı ve 7 ressamla beraber büyük salonun tavanını yaptı.
1560' da Roma'ya yaptığı bir yolculukta Raffaello'nun eserlerini tanıdı ve "Pompei tarzı" süs resimlerini gördü. Daha sonraki eserlerinde bu resimlerden faydalandı. Barbaroa Maser villasına süs resimleri yaptı. Ünlü büyük "Cena'lar" dizisinde ise; sıra sütûnlar ve geniş revaklar altından geçen göz alıcı elbiseler giymiş bir topluluğu gösterdi: "Cana'nın Düğünü", "Levi'nin Evinde Yemek".
Bir ara, Venedik'te San Gimignana kilisesinin org yeri için yaptığı "Aziz Menna" ve "Vaftizci Yahya"da olduğu gibi Giorgione'ye yaklaşan Veronese 1570' den sonra, Bassano ve Tintoretto'nun karanlık dünyasına tepki sayılacak eserler ortaya koydu; ("Azize Helena'ya Görünen Hayâl", "Calvarium").
1575' de tekrar Dukalık sarayında çalışmak üzere çağrılan sanatçı, Collegio'nun salon dekorasyonunu ("Venüs Adalet ve Barış Arasında", "Diyalektik", "Mars ve Minerva") yaptı. 1578' de de aynı yerin tavanına bir şaheser olan "Venedik'in Zaferini" yaptı. Paolo Caliari Veronese, 1588' de Venedik'te öldü.
 |
| Paolo Caliari Veronese - Cana'nın Düğünü (1563) |
