1908' den sonra Tevfik Fikret ile beraber "Tanin" gazetesini kurdu. İstanbul mebusu, Meclis-i Mebusan reisi, Düyunu Umumîye dayinler vekili oldu. İstanbul'un işgâli sırasında, İngilizler tarafından Malta'ya sürüldü (1919-22). Dönüşünde "Tanin"i tekrar çıkardı (1922-25).
Siyasî sebeplerle 1,5 sene Çorum'da sürgün kaldı. İstanbul'a dönünce "Fikir Hareketleri" dergisini çıkardı. İstanbul ve Kars milletvekilliği yaptı. 1948' den beri sürdürdüğü "Ulus" gazetesi başyazarlığı görevindeyken 1957' de İstanbul'da vefat etti.
İdadî öğrenciliği sırasında "Nadide" adlı bir roman yazan Hüseyin Cahid, "Serveti Fünun" dergisinde yayınladığı hikâye, roman ve tenkît yazılarıyla ün kazandı. Eski edebiyata karşı yeni edebiyatı, Doğu kültürüne karşı Batı kültürünü savundu. "Edebiyatı Cedide" akımına yapılan saldırılara karşı, bu akımı savundu.
1901' de Fransızcadan çevirdiği bir makaleden dolayı "Serveti Fünün" dergisinin kapatılması üzerine, diğer arkadaşlarıyla beraber yazı yazmayı bıraktı. 1908 Meşrutiyetinden sonra, siyaset yazarlığına geçti. Eserlerini gerçekçi bir görüşle yazan Hüseyin Cahid, iç ve dış gözleme önem verir. Hikâye, roman ve şiirlerinin dışında süssüz ve yapmacıksız bir dil kullanır.
Eserleri : "Nadide", "Hayat-ı Muhayyel", "Hayâl İçinde", "Hayat-ı Hakikiye Sahneleri", "Kavgalarım", "Niçin Aldatırlar", "Edebî Hatıralar", "Talat Paşa", "Seçme Makaleler".
Ayrıca; İngilizce, İtalyanca ve Fransızcadan çevirdiği yüzlerce eseri; "Oğlumun Kütüphanesi" genel başlığıyla yayınladı.
