1766' da İngiltere'ye götürüldü. Burada hayret uyandıran müzik yeteneğine genel bilgi kattı. J. S. Bach'ın, oğullarının, Händel ve Scarlatti'nin eserlerini eksiksiz öğrendi.
Paris okulunun klavsen ustalarıyla ilişki kurdu. Büyük bir piyano ustası, İtalyan operasının orkestra yöneticisi olarak, milletlerarası üne erişti. Bu arada Viyana'da Mozart ile bir müzik yarışmasına girdi, fakat imparatorca pek beğenilmedi.
Sonuçsuz bir aşk yüzünden, 2 yıl Lyon'da kaldı. 1784'de Londra'ya döndü. Ertesi yıl ilk 5 senfonisi yayınlandı. Piyano çalmaktan vazgeçerek kendini orkestra yöneticiliğine, besteye ve yayın işlerine verdi. Diğer yandan, birçok teknik yenilik getirdiği piyano yapımıyla uğraşmaya başladı.
Filarmoni derneğinin kurulmasına yardımcı oldu. Viyana'da genç Liszt'in ilk başarılarını gördü. 1832' de saygı görerek rahat yaşadığı Worcestershire'daki (Evesham) kır evinde vefat etti.
Yalnız piyano için veya başka çalgı eşliğinde yazdığı 100 kadar sonat, fantezi ve capriccio, 6 senfoni, bir piyasa konçertosu, ayrıca; öğretici piyano eseri olarak "Gradus ad Parnassum"u bıraktı.
Bach'ın oğullarıyla Liszt okulu arasında bir köprü olan klâsik müziğin bu büyük ustası, klâsik sonat biçimini kesin olarak tespit etti ve noksan yönlerini tamamladı. Piyanoya başlayanlar için yazdığı "sonatin"leri şiir doludur, "re majör" senfonisi ise, Mozart ve Haydn senfonilerinin yanında yer alması gereken bir eserdir.
