SEPTİSEMİ (sepsis), enfeksiyonun vücudun tamamına yayılması olarak tanımlanır. Herhangi bir organa veya dokuya yerleşmiş bir iltihap odağındaki mikropların kan dolaşımına karışmasıyla ortaya çıkar. Bu odak, bir apse, bağdoku iltihabı, cerahatli bir yara ya da iltihaplanmış organ boşlukları olabilir.
Ayrıca, derideki sıyrık ve kesiklerin iltihaplanması ya da sterillik kuralları önemsenmeyen küçük-büyük ameliyatlarda dışarıdan gelen mikropların kana karışmasıyla da septisemi olabilir.
"Septisemi"de enfeksiyon etkeni olarak en sık, stafilokok ve streptokok gibi cerahat yapan mikroplar rol alır. Daha nadir olarak meningokok, pnömokok, enterokok, koliform basiller ve diğer bakteriler de etkili olabilir.
"Septisemi"nin gelişebilmesi için "insanın vücut direncinin düşmüş olması" gerekir. Belirtiler, altta yatan sebebe göre farklılıklar gösterir. Her septisemi vakasında, soğukalgınlığı, grip gibi hastalıklarda sıkça görülen titreme, terlemeye eşlik eden düzensiz ateş, baş ağrısı gibi ana belirtiler olur.
Ana belirtiler dışında; genel durum bozukluğu, bilinç bulanıklığı, delirium, nabzın 100' ün üzerine çıkması, tansiyon düşüklüğü, deride kanama odaklarına bağlı kırmızı döküntüler ve dalak büyümesi gibi ilâve tablolar da septisemiye refakat edebilir.
Teşhis için, septisemide etken olan mikrobun kan kültürüyle belirlenmesi gerekir. Hastane tedavisi şarttır. Bağışıklığın güçlendirilmesi, vücut direncinin artırılması önde gelir.
