TÜRK yazar, 1899 yılında İstanbul'da doğdu. Şair İsmail Safa'nın oğlu. Çocukluğu hastalık ve geçim zorlukları içinde geçti. Düzenli öğretim görmedi. Memurluk ve öğretmenlik yaptı. "Yirminci Asır" adlı bir gazete çıkararak basın hayatına atıldı (1919).
Cumhuriyet, Tasvir, Ulus, Zafer, Milliyet, Havadis gazetelerinde fıkra yazarı olarak çalıştı. "Server Bedi" takma adıyla yazdığı polisiye romanlarda "Cingöz Recai" adlı kahramanın serüvenlerini anlattı. Diğer romanlarında felsefe konularına ve psikolojik çözümlemelere geniş yer verdi. 20. yy' da Türk toplumunun geçirdiği medeniyet değişimi ve sosyal bunalımlar üzerinde durdu.
Gazete fıkralarında siyaset, toplum ve sanat konularında geniş yankılar yapan polemikleriyle ün kazandı. "Kültür Haftası (1936)","Türk Düşüncesi (1953-60)" dergileri yayınlandı. Peyami Safa 1961' de İstanbul'da öldü.
Eserleri: Romanları; "Sözde Kızlar (1923)", "Şimşek (1923)", "Mahşer (1924)", "Bir Akşamdı (1924)", "Dokuzuncu Hariciye Koğuşu (1930)", "Fatih Harbiye (1931)","Bir Tereddüdün Romanı (1933)", "Matmazel Noralya'nın koltuğu (1946)", "Yalnızız (1951)", "Biz İnsanlar (1959)"
Ayrıca Peyami Safa'nın: "Türk İnkılâbına Bakışlar (1938)", "Millet ve İnsan (1943)", "Doğu-Batı sentezi" adlı araştırma ve fıkra kitapları vardır.