KİŞİNİN yüz hareketleriyle duygularını ifade edebilme yeteneğinin azalması veya tamamen kaybolması tipik olarak "parkinson" hastalığında görülür. Hastanın yüz ifadesi sabit, bakışları donuk ve yüz çizgileri gevşektir.
Hastanın yüz ifadesi üzücü durumlar karşısında bile değişmez. Böylece dış dünyada yaşadıkları olaylar onlarda hiçbir ilgi uyandırmıyormuş gibi görünür. Gülümseme ve kaşları kaldırma gibi istemli yüz hareketleri sınırlı da olsa gerçekleştirilebilir.
