Neşeli bulunduğu bir zamanı seçerek :
“Paşam...
demiştim, şu danıştığınız kişiler arasında öyle kişiler var ki; onların fikir
ve mütalâalarına iştirak edeceğinizi hiç zannetmiyorum. O halde, niçin onları
çağırıp fikirlerini dinlersiniz ?”
Atatürk,
yüzüme bakarak şu karşılığı vermişti:
“Bazan
hiç umulmadık adamdan, ben çok şeyler öğrenmişimdir. Hiçbir kanaatı hor
görmemek gerekir. Belki, sonunda kendi
düşüncelerimi uygulasam bile, herkesi ayrı ayrı dinlemekten hoşlanırım...”
Salih
Bozok (*)
(*) (1881-1941) Atatürk’ün
yaveri, yakın arkadaşı, milletvekili
Kaynak: kemal arıburnu,
atatürk’ten anılar,işbank kült.yay. 1976 s.102
