KARACİĞER dışı safra yollarının veya bunların karaciğer içindeki uzantılarının kronik veya akut iltihabına "kolanjit" denilir. Çoğunlukla safra kesesi ve kese kanalı iltihabıyla beraber görülür. Oluşum bozuklukları, taş, tümör gibi patolojik süreçler kolanjitin gelişmesini kolaylaştırır.
Kolanjit, bu bölgeye kan veya lenf dolaşımıyla ya da bağırsaklardan gelen çeşitli mikropların oluşturdukları enfeksiyona bağlıdır. Enfeksiyonun şiddetine göre farklı özellikler alabilir; mukozada şişkinlik, cerahatli veya berrak sıvı sızması, karaciğerde apse oluşumu görülebilir.
Akut kolanjitte görülen belirtiler; ateş, sindirim bozuklukları, büyümüş karaciğerin elle muayenesinde ağrı ve safra göllenmesine bağlı olarak deri ile mukozaların sarı renk almasıdır. Daha ağır vakalarda ateş çok yüksek ve genel durum bozuktur.
Kronik kolanjit, akut iltihabın tekrarlamasıyla ortaya çıkar. Klinik tablo daha hafiftir. Belirtiler, akut hastalıkta olduğu gibi tipik ve kesin değildir.
