ZEMZEM
Mekke Şehrinde,
Kâbe yakınında
su kuyusu. 30 metre derinlikte bir yeraltı
nehrinin tezahürüdür.
Üç ayrı çatlak kaynaktan beslenir.
Üç kaynağın su evsafı farklıdır. Zemzem, bu kaynakların birleştiği
ortak sudur. İçme amaçlı kullanılır.
Zemzem kuyusunun
ne zaman açıldığı kesinlikle
bilinmiyor. Bazı tarihçiler, kuyudaki suyun,
Arabistan'ın ilk yerlilerinden olan "
Ad Kavmi" tarafından bulunduğunu öne sürerler.
Din ile ilgili kaynaklar da bu suyun
Hazreti İbrahim'in veya eşi
Hacer ile oğlu
İsmail tarafından bulunduğunu yazar. Suyun bulunduğu dönem;
Hz. İbrahim dönemi ise,
4 bin yıl önceye,
Ad kavmi (Hud Peygamber) dönemi ise,
5 bin yıl geriye gitmek gerekir.
Zemzem, Müslümanlıktan
önceki çağlarda da
kutsal bir nitelik taşıyordu.
İslâmiyet, bu kutsallığı
benimsedi ve
sürdürdü. Bugün
hacca giden her
müslüman bu sudan içer, ülkesine de götürür; tanıdıklarına, ziyaretçilerine içirir. Zemzem,
ayakta içilir. Müslümanlar ölürken ağızlarına
zemzem damlatma geleneği vardır. Hac zamanı yüksek talepten dolayı kuyunun su seviyesi düşünce, kullanım kısıtlamasına gidildi. Küçük şişe ve bidonlara izin verilir.
