İNCİL, "MÜJDE" DEMEK

Etyopya Dilinde İncil

İncil, anlam itibariyle "Müjde" demektir. İncil "Markos"un eseridir. Roma'da 70' li yıllarda, Pagan Kökenli Hristiyan topluluğu için yazıldı. 85 'de Suriye'deki Yahudi Kökenli Hristiyan topluluğu için de "Matta" İncil'i yazıldı. "Luka", 90 yılına doğru İncil'i Pagan Kökenli Hristiyanlar için yeniden toparladı. 95 - 100 yılları arasında"Yuhanna", İncil'i, Suriye ve Anadolu'da yaşayan topluluklar için yeniden düzenlemiştir.

Başlangıçta, yani Hz. İsa öldükten sonra 30 ila 70' li yıllar arasında Hz. İsa'nın kelâmı ve ilgili meselleri, ilk Hristiyan topluluklarında ağızdan ağıza yayıldı. 180 yılına doğru, yazılı metinlerin dördü (Markos, Matta, Luka, Yuhanna)
bir araya getirildi ve O'na "Yeni Ahid" denildi. Yeni Ahid içine alınmayan başka İncil'ler de yazılmıştır. Bunlar: İbrani İncil'i, Mısır İncil'i, Yakup İncil'i gibi İncil'lerdi. Kilisenin kabul etmediği bu İncil' ler, yine de Hristiyanların kafasını uzun süre meşgûl edecekti.  

"Yoksullar İncili" Sayfası

"İncil" kelimesi 3. yy' dan itibaren Helenistik Dönemde "dini" bir renge büründü. Bir imparatorun tahta çıkışı ve bunu takip eden kutlamalar, şenlikler, törenler "müjde"yi oluşturur. İmparator, dünyaya refah ve barış getirmeye gelen Tanrısal öze sahip bir varlık gibi görülürdü. Yani, Tanrı'nın yeryüzündeki temsilcisiydi. Bu görüş, dünya üzerinde asırlardır kurulan farklı dini görüşe sahip çeşitli İmparatorlukların halkı idare edebilmelerinde çok etkili olmuştur. Bu görüş, Eski Mısır'a kadar uzanır Mısır Kralları (Firavn) , daha ileri giderek kendilerini "Tanrı" yerine koymuşlardı.