 |
| Mao |
Avrupa'ya, özellikle Fransa'ya giden Çinli öğrenciler, 1920' lerde, çoğunlukla "sosyalist devrimci" olarak ülkelerine dönüyorlardı. Meselâ; Çin Komünist Partisi kurucularından Chen Duxiu, Mao'nun sağ kolu olan Zhou Enlai, Deng Xiaoping gibi.
Mao da, Marx, Kautsky, Kırkupp'un sosyalist, komünist devrimcilikle ilgili kitaplarını okuyarak komünizmi benimsemiştir.
Mao, köylüleri asker haline getirdi ve 13 milyon insan açlıktan öldü. Böyle bir neticeyle karşılaşınca yönetimden çekildi.
Mao 1934' de "uzun yürüyüş" tertipledi. 100 bin kişilik "kızıl ordu", devletle çarpışarak on bin kilometre yol katetti ve kızıl ordudan geriye 10 bin asker kaldı. Böyle bir "kahramanlık" destanı oluşturan Mao, Çin Komünist Partisi'nin başına geçti. Japonya ile olan savaşta Mao'nun milliyetçi duyguları alevlendi. 1949' da Pekin- Tian an men meydanında Çin Halk Cumhuriyeti'ni ilân etti.
Mao, iktisadi konularda kifayetsiz kaldığını itiraf etti. Kültürel konularda ise, ülkenin geçmişine ait ne değer varsa, bütün izlerini silmeye uğraştı. Üniversiteler on yıl tatil edildi. Ülkenin her tarafında Mao'nun söz ve yazıları okunur-ezberlenir oldu. Şehir duvarlarına Mao posterleri asıldı. Parti teşkilâtı içinde binlerce kişi tasfiye edildi. "Kızıl Muhafızlar" adlı komünist gençlik teşkilâtı, sokaklarda terör estirerek milyonlarca Çinli'yi yönetime muhalif oldukları için öldürdü.
Mao'nun 1976' daki ölüm haberi on gün kadar gizlendi.
