Eserlerinde keskin bir gözlem gücünün yanısıra, uzak görüşlülük yeteneğine sahip, gerçekçi roman olarak nitelenen türün bu büyük ustası; hırsı, dinamizmi, gücü, paranın rolünü, özetle bütün yönleriyle 19. yy ilk yarısı Fransız toplumunu dile getirdi. 1850' de Paris'te 51 yaşında öldü.
Honoré De Balzac şunları söyledi:
"Fransız devrimi, adaletsizlik ve eşitsizliklere son vermek bir yana, bunları daha da güçlendirmiş, binlerce insanı dışlamış marijinalleştirmiştir. Gelecekten umudu kalmamış gençler, Napolyon yasalarıyla çocuklaştırılmış kadınlar türemiştir."
"Liberalizm, bencilliklerin artışını ve çıkarcı ahlâkı teşvik etmiş bir yalandır."
"Acı, vicdanı yaratır."
"Zevkler olmadan uzun yaşamak mı; yoksa zevkleri tüketip erken ölmek mi?"
"Arzu etmek bizi yakar, yapabilmek ise yıkar; sadece 'bunun böyle olduğunu bilmek', bedeni katlanılabilir bir sükûnet durumunda bırakır."
Honoré De Balzac, roman yazarken bardak bardak kahve içerdi ve doğru dürüst uyumazdı.
Eserlerinde; "İhtiraslı delikanlılara, tefecilerin yanında kuruyup giden genç kızlara, kurt ihtiyarlara, doyumsuz 35 yaş kadınlarına, eski dönemlerin hatıralarında kaybolmuş soylulara, sessizliği ve unutulmayı özleyen umutsuzlara" yer vermiştir.
Basının gücü, hesaba katılması gereken kamuoyunun rolü, edebiyatın ticarileşmesi-sanayileşmesi, fikirlerin 'mal' gibi piyasada dolaşması" gibi kendine göre olumsuz olan şeyleri ifade etmiştir.
