DÂRÜLACEZE, sakat ve yoksul kişileri, kimsesiz çocukları korumak için, Padişah 2. Abdülhamid devrinde hizmete giren düşkünler yurdudur. Devrin Sadrazamı Halil Rıfat Paşa, bu konuda büyük gayret sarfetti. Yurdun temeli 7 Kasım 1892' de Okmeydanı Poligon sırtlarında atıldı.
Kuruluş yıllarında Dârülaceze, 28 Ocak 1895 tarihli iki kararname ile yönetim bakımından İçişleri Bakanlığı'na bağlandı. Yönetim kurulu başkanlığını, belediye tarafından seçilen ve Padişah tarafından onaylanan bir memur yapacaktı. Üyelikler ise Vakıflar İdaresi, Müftülük ve Zaptiye nezaretince gösterilecek birer memura verilecekti. Dârülaceze'de Rum, Ermeni, Katolik ve
Yahudi azınlıkları da birer temsilci bulunduracaklardı. Kurul, ücret almadan vazife yapıyordu.
Dârülaceze hizmet alanı içinde caminin yanı sıra kilise ve havra da inşa edildi. Ayrıca pavyon, hastane, yetimhane, çamaşırhane, hamam, fırın ve çeşitli ihtiyaçlar için de binalar bulunuyordu. Burada kalanların meslek ve uğraşı edinmeleri için çeşitli atölyeler açıldı.
Bugün Dârülaceze İstanbul Büyükşehir Belediyesi'ne bağlıdır ve 1946' dan beri döner sermaye ile yönetilmektedir. Amacı; din ve ırk ayrımı gözetmeden, düşkünleri barındırmak, çalıştırmak, ümitsizlikten kurtarmak ve rahat bir hayat sürmelerini sağlamaktır. Dârülaceze işletmelerinden sadece İstanbul halkı istifade edebilir.