KİŞİNİN konuşurken aynı sözü ya da ifadeyi sık sık yinelemesi veya sürekli dizlerini sallaması, burnunu çekmesi, dişlerini birbirine sürtmesi, uzun müddet ayak parmakları üzerinde durmak gibi rahat olmayan konumları seçmesi stereotipine örnek olarak verilebilir.
Bütün bu söz, hareket ve davranışların ortak özelliği; sabit, sürekli, faydasız ve şartlarla bağlantısız olmalarıdır. Stereotipine kronik akıl hastalıklarında, şizofrenide, katatonide sık rastlanır. Ayrıca; organik kökenli bunamada, epidemik ensefalit, parkinson gibi beyinle ilgili nörolojik hastalıklarda görülür.
