Almanya'ya dönüşünde, Pfeife (pipo) dergisini kurdu ve bu dergide en küçük bir acıma duygusuna bile yer vermeyen mizah resimleri çizmeye başladı. Çizgisi, keskin bir mizah anlayışının ürünüdür ve abartıcı üslûbu gözleme dayanır. Bununla birlikte eserleri, genellikle bir kâbus havasını yansıtır. 1914' de orduya katıldı, 1917' de yaralanıp döndüğünde savaştan nefret ediyordu.
1918' de Berlin'de "Dada" grubuna katıldı. 1920' de "Bir sosyalistin hayatı"nı, 1923' te de "Ecce Homo"yu yayınladı. "Burjuvanın aynası" (1925) ise şaheseri sayılır. Bu eser, hakkında dava açılmasına yol açtı; bunun üzerine Provence'a kaçtı, oradan da Amerika'ya gitti.
Amerika'da, bütün modern sanatı reddederek, kesinlikle taklide dayanan bir gerçekçiliğe döndü. Yağlıboya tablolar (çıplaklar, manzaralar, fantastik resimler) ve kitap resimleri de yapan George Grosz, 1959' da Berlin'de öldü.
Değişik planların üstüste geldiği karmaşık görüntüler, sanatçının karamsarlığının, ikiyüzlü ve yozlaşmış, manevi değerlerini kaybetmiş bir toplum karşısındaki öfkesinin ifadesidir. Grosz'un üslûbu, başta B. Shahn olmak üzere Amerikan sosyal gerçekçilik akımını etkiledi.
 |
| George Grosz - Toplumun temel direkleri (1926) |
 |
| George Grosz - Kendi portresi |
