BİR bölgeye giden kan akımının aniden azalması veya durmasının ardından, o bölgede görülen doku ölümüne "enfarktüs" adı verilir. Bir damarın kan pıhtısıyla tıkanması neticesinde o dokuya giden kan akımı ve buna bağlı olarak oksijen miktarı azalır.
Enfarktüs genellikle çevredeki sağlıklı dokulara göre daha soluk renkli bir doku bölgesi şeklinde ortaya çıkar. Burada doku incelemesi yapıldığında hücre ölümü görülür. Akciğerde ise, ölü doku bölgesi toplardamar kanıyla dolar ve bir kanama odağını andıran kırmızı renkli bir bölge oluşur. Beyin enfarktüsünde ise, ölü doku bir erime sürecine girer ve yoğunluğu azalarak yumuşar.
Enfarktüs vücutta herhangi bir organda ortaya çıkabilir. En sık, kalp kasında, beyinde, dalakta, böbrekte, bağırsakta ve akciğerlerde görülür.
