ÇİNGENE GÖÇE HAZIR YAŞAR

ÇİNGENELER 1971 yılında Romanya'da yaptıkları ilk federatif kongrede kendilerini ifade için "Rom" adını benimsediler. 10. yy' da Hindistan'dan çıktıkları kabul ediliyor. Avrupa'da çingeneleri adam etmek veya yerleşik düzene alıştırmak için çok sayıda ferman çıkarıldı, ama başaramadılar. 1910 yıllarında büyük bir Çingene dalgası Amerika'ya göç etti.

Adolf Hitler Almanyası'nda Çingeneler âri köklerine rağmen Alman ırkı için tehlikeli sayılarak 1938' den itibaren toplanmaya başladı ve 1941' de yok edilmelerine karar
verildi. Daha önceleri (1929' da) Almanya Emniyet Örgütü, çingene işleriyle ilgili özel bir bölüm kurmuştu.

Dünyada Çingenelere gerçek veya uydurma kötülükler yakıştırıldı. Hırsızlıkla suçlandılar, oysa bulduklarını topladılar, çalmaktan kaçındılar. Çocuk kaçırma ve yangın çıkarma gibi suçlar işlediler.

Çingeneler üç büyük gruba ayrılırlar:

1. Romlar veya Romanlar
2. Sinteler veya Manuşlar
3. Jitanlar yani Kaleler

Bunlar Çingenelerin kendilerine verdikleri isimlerdir. Kendileri dışındaki bütün insanlar için "budala, önemsiz" mânâsına gelen "gace" (gacı) derler. "Gace" lerle evlenmezler. Kendilerine has aile ve yaşam kuralları vardır. Bazıları bakırcılık, kalaycılık, at yetiştiriciliği, falcılık, çalgıcılık, çiçekçilik gibi işler yapar.

Eğlence davetini kaçırmayan Macar Çingeneleri

Çingeneler genellikle yaşadıkları ülkenin hakim dinini benimserler, devlete karşı gelmezler. Bulundukları ülkenin devlet yöneticileri, Çingeneleri yerleşik düzene geçirmek için devamlı çaba sarfetmektedirler. Meselâ Polonya'da 1964' den beri onları bir işe yerleştirmek ve lojman tahsis etmek gibi teşebbüsler oldu, fakat başarısızlıkla neticelendi. Düzenli işte çalışamadıkları gibi lojmanları da terkettiler.

Tarih boyunca; ne fetih yaptılar ne de çiftçilik. Hayatlarında müzik ve eğlence birinci plândadır. Her an göçe hazırmış gibi yaşamayı severler.