Emevi Sanatı (Kubbetüssahra - Kudüs) |
Emeviler, Mekke'de Kureyş kabilesine bağlı ve ticaretle uğraşan varlıklı bir aileydi. Hz. Muhammed'i Medine'ye göç etmeye (hicrete) zorlayan, kabilenin önderi zengin tüccar Ebu Süfyan'dı.
Ebu Süfyan, Hz. Muhammed'in Mekke'yi almasıyla taraf değiştirdi. Ebu Süfyan'ın aile üyeleri daha sonra dört halife döneminde önemli görevlerde bulundular.
I. Muaviye |
Muaviye'nin komutanlarından Amr ibn ül As'ın bir oyunuyla (hakem olayı) halifeliği Hz. Ali'den aldılar. Hz. Ali'nin 661' de öldürülmesiyle, Muaviye halifeliğini ilân etti. Daha sonra oğlu Yezid'i yerine geçirerek "halifeliğin babadan oğula geçmesi" geleneğini de başlatmış oldu. Önceleri halifelik geçişi "biad" geleneğiyle oluyordu.
Emevi Halifesi Abdülmelik Bin Mervan'ın altın sikkesi |
Babasının siyasetini sürdüren I.Yezid, yönetim yapısını ve sınır savunmasını güçlendirdi. Mali sistemde kapsamlı reformlar yaptı. Bazı Hristiyan topluluklarına ve fetihlerde yardımcı olan Samiriyeli tüccarlara vergi kolaylıkları sağladı. Şam vahasına sulama sistemi yaptı.
Endülüs Emevileri; İspanya'nın büyük bölümünde (756-1031) arası bulundular (275 yıl). Tıp, matematik, doğa bilimleri ve astrolojiye katkıları oldu. Eski Yunan kültürünü Arapça'ya çevirdiler. Kurtuba kütüphanesinde çoğu eski Yunan kaynaklı kırk bin kitap vardı.
Emevi halifelerinin I. Muaviye'den başlayarak meydana getirdikleri yönetim biçimi, birçok bakımdan daha sonraki İslâm devletlerine de örnek oldu. Devlet yönetimi merkezileştirildi. Gelir-gider kayıtlarını daha ciddi tutan maliye dairesi kuruldu. Diğer farklı alanlardaki devlet hizmetleri için ayrı divanlar oluşturuldu (bugünkü bakanlıklar). Devlet işlerini yürütmede halifenin vekilleri olarak vezirler yer aldı. Geniş alana yayılan İslâm toprakları eyaletler halinde yeniden düzenlendi. Şam merkez olmak üzere, diğer eyalet merkezleri arasında haberleşme ağı kuruldu. Birbirleriyle kavgalı olan Arap kabileleri, uzak eyaletlere yerleştirildi.