ENGİZİSYON "
kovuşturma" demektir.
Sapkın mezheplerle
mücadele etmek ve sapkınları bulup
cezalandırmak için tatbik edildi. İmparator
Teodosius, Hristiyanlığı
devlet dini olarak benimsedikten (380' de) sonra "
sapkınlık" hem
Tanrı'ya hem de
İmparatora karşı işlenmiş
suç sayıldı. Eskiden olduğundan çok daha
şiddetli cezalar verilmeye başlandı. (Eskiden rahipler
manevi cezalar verirlerdi).
"
İyi Hristiyan"
olmayan
herkes, bir şekilde suçlanıp cezalandırıldı.
 |
| 19. yy' a ait bu tablo büyücülere, kâhinlere, falcılara verilen ceza ve işkenceyi gösterir |
Aynı uygulama
Müslümanlar'ın elinden çıkmış
İspanya topraklarında da yaşandı. İber Yarımadasının güney kısmında hâlâ
Yahudi ve
Müslümanlar yaşıyordu. Bunlara ağır
sürgün cezaları ve
idamlar verildi. Hristiyanlığa
dönmeleri istendi, vaftize
zorlandı.
 |
| Mahkûm infaza götürülüyor |
Hristiyan âlemi bölgelere bölünmüş, her bölgeye
vaaz verme ve
sapkınları kovuşturma görevlisi atanmıştı. Kilise'ye bağlı halkın,
sapkınları ihbar etmesi istendi.
Tövbekâr olmayan sapkınlar
engizisyon mahkemelerinde yargılanıyordu.
Pişman olanlara genellikle
günah çıkarma, oruç tutma, kutsal yerleri ziyaret etme gibi cezalar verilirdi.
"
Küfür"de
ısrarcı olanların mal varlıklarına
el konulur ve kendisine
müebbed veya ona yakın
cezalar verilirdi. 1256 yılına doğru sapkınları
itiraf ettirmek için
işkence yapmak
yasal hale geldi. Engizisyon
kararı halkın önünde
törenle açıklanır; kırbaçlamaktan
idama kadar çeşitli cezalar yine
herkesin gözü önünde verilirdi. Önceden
pişmanlıkta bulunup
yeniden sapkınlığa düşenler
yakılarak cezalandırılırdı.
 |
| Haçlı Vaizi, mahkeme kararını okutuyor |
Aşağılayıcı bir gömlek giydirilen mahkûmlar
infaz meydanına,
muhbirlerin öncülük ettiği
kalabalık bir alayla getirilirdi. Önde henüz
yakalanamamış sapkınları temsil eden
kuklalar, sonra
hafif suçlular, kilisece bağışlanmış
Yahudi-Hristiyanlar ve en sonda da
idam mahkûmları yürürdü. Son anda
pişman olup
aman dileyenler, yakılmadan evvel
boğularak öldürülürdü;
aman dilemeyenler canlı olarak yakılırdı.
Özetle;
engizisyon denilince akla hoşgörüsüzlük, zalimlik ve vahşet gelmektedir
.
Batı Avrupa'da Katolik inancındaki sapıkları yok etmek için kurulan mahkemeye "
Papalık Engizisyonu" denmiştir.
Fransa'da 18. yy başında,
İspanya'da 1833'de
engizisyon mahkemeleri
kaldırıldı.
