OTİT, dış, orta, iç kulak iltihabı olarak 3 başlık altında incelenir:
DIŞKULAK İLTİHABI
Geniş anlamlı kullanımıyla, kulak kepçesinde görülen egzama ve impetigo gibi hastalıkları da ihtiva etmesine karşın, genellikle dışkulak yolunun iltihaplarını ifade etmek için kullanılır.
ORTAKULAK İLTİHABI
Çoğunlukla burun boşlukları ve yutaktaki iltihabî süreçlerin (rinit, farenjit, adenoidit) östaki borusu vasıtasıyla ortakulağa sıçramasıyla gelişir.
Daha seyrek olarak, genel bir enfeksiyon hastalığı sırasında, hastalık etkeninin, kan veya lenf yoluyla ortakulağa ulaşmasıyla görülür.
Kulak zarını yırtan travmalarda, mikropların dışkulak yoluyla ortakulağa geçmesine ve bunun neticesinde ortakulak iltihabına yol açabilir.
Ortakulak iltihabına en sık yol açan mikroplar; pnömokoklar, streptokoklar ve stafilokoklardır. Akut, subakut ve kronik cerahatli-cerahatsiz ortakulak iltihapları vardır.
İÇKULAK İLTİHABI (labirentit)
Genellikle, akut cerahatli veya alevlenme dönemindeki kronik ortakulak iltihabının arkasından gelişir. Ortakulak iltihabının mikrobu içkulağa, yuvarlak ve oval pencere veya labirentin kemiksi kapsülü vasıtasıyla gelir.
Daha nadir olarak, menenjit ve genel enfeksiyon hastalıkları sırasında da içkulak iltihabı görülür. Hastalığın yaygın veya sınırlı ve cerahatli-cerahatsiz biçimleri vardır. Yaygın ve cerahatsiz biçim, iyileşmeye meyilli olurken; sınırlı ve cerahatli biçim, kronikleşmeye meyillidir.
Kronik içkulak iltihabı ise, labirentin tamamen yokolmasına ve bazen beyin zarlarında veya beyinde apse, beyin iltihabı gibi ağır komplikasyonlara yol açabilir.
Kulakta, ayrıca verem (tüberküloz) veya frengiye bağlı iltihaplar da görülebilir. Kulak iltihapları antibiyotiklerle tedavi edilebilirler.
