Her vücut çalışmakla bir müddet sonra yorulur. Yorgunluk hissi vücudun bir nevi kendisini savunmasıdır. Çalışan vücutta, organların, kasların, beynin metabolizması artar ve fazla oksijen harcanır. Yanan gıdalar enerji vermek için su ve karbondioksite kadar parçalanırlar, fakat bu parçalanma bazen "laktik asit" denilen bir maddeye kadar olur ve bu madde dokularda artar. Oksijen sarfiyatı ve enerji teşekkülü de kâfi miktarda olamaz. Bunun neticesi olarak sinirler tahriş olur ve "yorgunluk hissi" duyulur.
En çabuk yorulan organlar, beyin, gözler ve adalelerdir. Bunun için uyumak, dinlenmek ve vücuttan laktik asidin atılışına kadar metabolizmayı artıracak fazla hareketlerden kaçınmak lâzımdır.
Hasta ve kansızlığı olan vücutlar muhakkak ki; çok daha çabuk yorulurlar. Yapılan tetkiklere göre bir insanın devamlı çalışma gücü, günde 8 saatten fazlasına yetmemektedir. Daha fazlası dokuların yıpranmasına sebep olmaktadır.
