Bezelyeler badıçlarının kabuklu veya kabuksuz olmasına göre taze ve iç bezelye diye ikiye ayrılır. 50 cm'i geçmezse "bodur", daha yukarı olursa "boylu" denir. 1 metre'den sonra desteğe ihtiyaç gösterir; bunlara da "sırık bezelyesi" denir.
Her kategoride; yuvarlak veya buruşuk taneli, sarı ya da yeşil taneli çeşitler bulunur. Buruşuk taneli olanlar daha özlü ve şekerlidir. Yeşil taneliler kırık kuru bezelye yapımında kullanılır. Turfandalık ve meyvesinin şekli (düz veya eğri) bakımından da çeşitlere ayrılır.
Bezelyenin bileşimindeki azotlu madde, yağ ve nişasta bakımından, mercimek ile fasulye arasında yer alır. Yeşil olarak yenilen cinsine "sultanî bezelye", taneli olanlarına "araka" denilir.
Sultanî bezelyenin taneleri çok küçüktür. Taze yenecek olanlar körpe iken toplanır ve pişirilir. Araka, hem taze hem de kurutularak kullanılır.
Bezelyenin etli ve zeytinyağlı yemek çeşitleri yapıldığı gibi, çorbası da olur. Ayrıca bezelye unu çorbada kullanılır.
