MEHMET ÂKİF
ERSOY (1873 – 1936)
İstanbul doğumludur.
Arnavutluk’un İpek Kasabası’ndan, Tahir
Hoca’nın oğludur. İlk din ve Arapça
bilgilerini babasından, sonra da Fatih Sarıgüzel’de okuduğu
öğretmeninden aldı. Halkalı Baytar Okulu’nu
bitirdi. Bu meslekle alâkalı hiçbir vazife almadı.
İkinci Meşrutiyet’in ilânından sonra, halkı uyarmak ve İslâm Birliği’ni sağlamak üzere Sırat-ı Müstakim ve Sebil-ül
Reşat gazetelerini çıkardı, bu gazetelere makaleler yazdı. Birinci Dünya Savaşı sırasında hükümet;
Almanlar’ın, müslüman esirlere nasıl davrandığını görmesi için, davete uyarak Mehmet Akif’i Berlin’e gönderdi. İstiklâl
Savaşı sırasında Anadolu’ya
geçerek Bolu’dan Ankara’ya kadar camilerde halka vaazlar
verip milli dayanışmayı sağlamaya
çalıştı. Birinci Millet Meclisinde Burdur
Milletvekili oldu. Şapka kanunu çıkınca Mısır’a gitti. Kahire’de
Türk Edebiyatı okuttu. Birkaç kez
daha İstanbul’a geldikten sonra Hilvan’a
yerleşti. Vefatına yakın tekrar İstanbul’a dönerek soyadı kanununa göre “Ersoy”
soyadını aldı. Şiirleri yedi cilt
halinde “Safahat” adıyla
yayınlanmıştır...