Türlü çalgılar, insan sesi, koro ve orkestra (Kierkegaard için Dualar -1954) için besteler yaptı. "Yeni-romantikler" arasında sayılmasına karşılık, öncü unsurlara başvurmaktan da geri kalmadı.
Klâsik anlayışı yansıtan keman konçertosundan (1940), karşıt ritimli ve aşırı çoktonlu "Medea Suiti"ne, atonal sistemi uyguladığı piyano sonatına (1948) kadar, eserleri devamlı bir gelişim gösterdi. Samuel Barber, 1981' de New-York'da öldü.
Son eserleri : "Vnessa Operası (1958)", "Briç Partisi (1959)".
Senfonik eserler : "Medea'nın Meditasyonu ve İntikam Dansı (1955)", "İsa'nın Doğduğu Gün (1961)".
Oda müziği : "Yaz Müziği (1956)", "Notturno (piyano için - 1959)", "Anılar (dört el piyano için)", "Geçici Melodiler (1951)", "10 Keşiş Şarkısı (1953)".
