Daha sonra, "Paris'ten Çizgiler, Hayattan Sahneler (1859)", "Diana Ormanda (1863)" ve "Nérine'in Dolapları (1864)" adlı manzum komediler yazdı. "Les Camées Parisiennes (1866-73)" dizisinde bazı çağdaş kişileri canlandırmaya çalıştı.
"Gringoire (1866)" adını taşıyan kısa komediden, "Yeni Tuhaf Kasideler (1869)" ve "Florise (1870)" adlı manzum komediden sonra "Fransız Şiiri Üzerine Küçük İnceleme (1872)" yayınladı. Bu eserinde kılı kırk yaran ve yapmacığa kaçan özentili bir nazım teorisini ortaya koydu. Bu nazım biçimi, 15. yy. retorikçilerinin şiirlerindeki zengin kafiye ve ritm ustalığını akla getirmektedir.
"Otuzaltı Neşeli Balad (1873)", Villon'un ve Marot'nun eski balad tarzını yaşatır. Théodore de Banville, 1891' de Paris'de öldü.
Diğer eserleri : "Prensesler (1874)", "Batı Şiirleri, Altın Kafiyeler, Türküler (1875)", "Déidamia (1876 - kahramanlık komedisi)", "Püsküllü Riquet (1884 - peri masalından oyun)", "Kahramanlık Hikâyeleri (1884)", "Şehir Hikâyeleri (1885)", "Sokrates ve Karısı (1885 - bir perdelik manzum komedi)", "Hayâlî Mektuplar (1885)", "Bayan Robert (1887 - hikâye derlemesi)", "Çanlar ve Çıngıraklar (1890 - şiirler)", "Marcelle Rabbé (1891 - roman)".
