Öğrenimi bitince, Viyana'ya yerleşti. Burada Richard Wagner üstüne hazırladığı inceleme yazısı, önce Fransızcaya (1894) sonra Almancaya (1896) çevrildi. Eserinde Wagner'in müziğini övdü. Bundan vitalist ve koyu milliyetçi bir felsefe çıkardı.
1899' da yayınlanan "19. yüzyıl'ın Temelleri" adlı eserinde bu düşüncelerini genişletip düzene soktu. Koyu ırkçı bir tarih ve bir medeniyet felsefesi ileri sürdü. Medeniyeti, özden gelme yaratıcılıktan yoksun, dıştan gelme bir varlık olarak benimser.
Ona göre; kültür, medeniyetten apayrı bir varlıktır. Kültürün ne olduğunu, yaşlı denilen milletlerin karşısına çıkardığı genç medeniyetlerin ve genç milletlerin yaratıcı gücünü nereden aldığını araştırır. Sonunda, Avrupa'da yalnız Germen kaynaklı milletlerin soyundan gelen ârî ırkın verimli olduğunu, Avrupa'nın geleceğinin bunların eseri olacağını ortaya atar.
1. Dünya savaşı sırasında, halkının damarlarında hâlâ Germen kanı bulunan ülkelerin muzaffer Almanya'ya bağlanmasını isteyen bir "pangermenci" oldu. 1919' dan sonra, hâtırâlarını ve öğretisini halka anlatan "İnsan ve Tanrı (1921)" adlı kitabını yazdı.
Düşünceleri Almanya'da, özellikle naziler arasında çok yayıldı. Kendisi, Hitler ırkçılığının atası sayılır. Richard Wagner'in kızıyla evlenerek Bayreuth'a yerleşti ve 1927' de vefatına kadar orada kaldı. Böylece, Bayreuth'un ırkçılık merkezi olmasına yol açtı.
