Sarayda oynanan baleler, ayrıca "Genç Hintli Kız (1764)", "İzmirli Tacir (1770)" adlı komediler ve "Mustafa ve Cihangir (1788)" adlı bir trajedi yazdı.
Vefatından sonra yayınlanan "Düşünceler, Özdeyişler ve Fıkralar (1803)" adlı eserinin konularını, kendisine hayranlık duymakla beraber acı dilinden çekinen salonlardan aldı. Bu kitabında, umduğunu bulamamış bir insanın hayatını bütün derinliğiyle ve acı bir dille ortaya koydu.
Mirabeau ile işbirliği yaptı. Çok geçmeden, devrinin aşırılıklarından çekinerek jakobenlerle mücadeleye girişti. Tutuklanmakla tehdit edildi. Daha evvel acısını çektiği hapis cezasından kurtulmak için intihara teşebbüs etti. Aldığı yaraların tesiriyle 1794' de Paris'de vefat etti.
