Şiir ve romanları : "İnsan Soyu (1937)", "Tonlarca Tohum (1941)", "Daima (1944)", "Kale (1935)", "Abraxas (1938)", "Katliam (1942)", "Tanrısalın Dönüşü (1943)", "Marie Dubois (1942)", "Bahçeler ve Irmaklar (1954)". Bu eserlerinde; destan, trajedi, duygululuk veya mizah gibi her tarz ve türü denedi.
Piyesleri : "Quoat, Quoat (1946)", "Kötülük Kol Geziyor (1947)", "Öküzün Karıları ve Kara Bayram (1948)", "Kızoğlan Kız (1950)", "Vücuttaki Karınca (1961)", "La Brigitta (1962)". Dil zenginliği, coşkun hayâl gücü ve her zamanki mizah duygusu bu eserlerinde de yer alır. Hayat ve aşkı yüceltir.
"Pansiyoncu Kadın (1960)", "Pomme, Pomme, Pomme (1962)" adlı eserlerinde, gerçek kelimelerden oluşan sağlam bir dil vardır.
Son yıllarda, eski oyunları; "Yalnız Binici (1963)", "Dünya Operası (1964" yeniden sahneye kondu. Şiirleri; "Bağırsakları Olan Melek (1964)", romanları; "Mezarlar Kötü Kapanıyor (1963) ve bir anılar derlemesi; "Pazar Beni Bekliyor (1965)" yayınlanmıştır.
Jacques Audiberti, 1965' de Paris'de öldü.
