1934' de "psikoloji doktoru", 1946' da Moskova elçiliğinde ataşe ve 1949' da Bükreş üniversitesinde "karşılaştırmalı psikoloji profesörü" oldu.
Şiir derlemeleri : "Sıkıntı Şarkıları (1938)", "Mısralar (1939)", "Madde ve Rüyalar (1961)", "Tepelerdeki Çiçekler (1965)".
Hikâyeleri : "Hınçlar (1955)", "Diğerleri Gibi Bir Adamın Kayboluşu (1963)".
Denemeleri : "Şiirimiz (1956)", "Duvarcı Manole (1957)".
Tiyatro eseri : "Dönüş (1962)".
Eserlerinde burjuva hayatıyla günlük hayata karşı hoşnutsuzluğunu, anayurduna ve köylülere olan hayranlığını dile getirdi. Mihai Beniuc, 1988' de Bükreş'de öldü.
