1547' de asker olarak Fas'a gitti. Burada bir çarpışmada, Septe önünde sağ gözünü kaybetti. Lizbon'a döndükten sonraki yaşamı ve bir bayram günü çıkardığı büyük bir vaka yüzünden 1 sene hapse mahkûm oldu.
1553' de Hindistan'a gitmeye karar verdi. 16 yıl boyunca; Molukka adalarından Kızıldeniz'e, Goa'ya (Hint), hattâ Macao'ya (Çin) kadar (1558) maceralarla dolu, çetin bir hayat sürdü.
Yoksullukla mutluluk arasında bocalaması, şiirlerini ve "Os Lusiadas" adlı millî destanını yazmasına engel olmadı. Bu eserinde, Portekiz tarihinin ve keşiflerinin en önemli kişilerini ve olaylarını ebedîleştirmiştir.
Mozambik'de 3 yıl kaldıktan sonra (1567-70), Lizbon'a dönüşünde kendisine, 1572' de basılan ve genç kral Sebastiao'a ithaf ettiği "Os Lusiadas"ın mükâfatı olarak, az bir maaş bağlandı. Hayatının Alcazar-Quivir felâketi ve her an gelebilecek bir İspanyol istilâsıyla kararan son yıllarında, tek gelir kaynağı bu maaş oldu.
Luis de Camoes, 1580' de vatanında (Lizbon) ve kendi deyimiyle "vatanıyla beraber" vefat etti. Vatanına büyük destanını ve ayrıca bazı tiyatro eserleri de bıraktı : "Os Amphitryoes (1540' a doğru), El Rei Seleuco ve Filodemo (1587' de yayınlandı)".
Portekiz rönesansına, hem geleneksel yolda, hem de İtalyan etkisiyle yazılmış yüksek değerde lirik bir eser kazandırmıştır.
