1892' de, Elie Delaunay'ın yerine geçen Gustave Moreau'nun en sadık öğrencisi oldu. İlk önemli eseri "Değirmen taşını döndüren Samson"dur. 1894' de "Çocuk İsa bilginler arasında" adlı tablosuyla Chenavard ödülünü kazandı.
Rouault, bağımsızlık düşkünü ve mistik eğilimiyle arkadaşlarından ayrılıyordu. Çok fakirdi ve Gustave Moreau'dan başka kimseden destek almıyordu. Ustasının ölümünden sonra, Gustave Moreau müzesine müdür oldu. Birkaç yoksul sanatçıyla bir atölye açtı. Atölyenin bulunduğu mahallenin kızları burada modellik yapıyorlardı.
Topluma başkaldıran Rouault, Medrano sirkinde seyrettiği soytarıları ve burjuva düzeninin sembolü saydığı hâkimleri de resimlerinde canlandırdı. Bazı yazarlarla dostluk kuruyor, fakat sanatçılardan uzak duruyordu. Fovist hareketten çok, anlatımcılığa bağlıydı. Bütün teknikleri deneyen sanatçı, kâğıt üzerine büyük tablolar yaptı.
1916' dan itibaren yaptığı bütün resimleri Ambroise Vollard'a gönderdi. 1924' de Druet galerisinde başlıca eserlerini sergiledi. Tablo meraklıları, Rouault ile ilgilenmeye başladılar. Dergilerde şiirler, hâtıralar, sanat üzerine düşünceleri yayınlandı. Resim tekniğini geliştirdi ve paletini zenginleştirerek yeni boyalarla tuvallerini elden geçirmeye başladı.
Halıcılığa, tiyatro dekorlarına, vitray ve seramik işlerine yöneldi. Ambroise Vollard ölünce, önceden gönderdiği bütün eserlerini mirasçılarına dava açarak geri aldı. 1948' de 315 tuvalini, 'tamamlanmamış' diye halkın önünde yaktı. Ömrünün son döneminde dinî resimlere ağırlık veren Georges Rouault, 1958' de Paris'te öldü.
 |
| Georges Rouault - Trajik soytarı |
 |
| Georges Rouault - İsa'nın portresi (detay) |
