OKTAY AKBAL (yazar)

TÜRK  hikâye yazarı, 1923 yılında İstanbul'da doğdu. Özel İstiklâl lisesini bitirdikten sonra (1942), birkaç yıl üniversiteye gitti. Millî Eğitim bakanlığı tercüme bürosu dışında resmî bir işte çalışmadı. Tekil 1. ve 3. şahıslara söylettiği iç monologlar diye özetlenebilecek hikâyelerinde, otobiyografi izleri taşıyan uzak, yakın, dağınık hayat parçalarını birleştirir.

İnce duygulu, aydın, çoğunluk orta sınıf insanının toplum törelerine intibaksızlık ve ferdî ümitsizliklerini, hikâyelerinde nakletti.

Hikâyeleri : "Önce Ekmekler Bozuldu (1946)", "Aşksız İnsanlar (1949)", "Bizans Definesi (1953)", "Bulutun Rengi (1954)", "Berber Aynası (1958)", "Yalnızlık Bana Yasak (1967)", "Tarzan Öldü (1969)", "İstinye Suları (1973)", "İlk Yaz Devrimi (1977)", "İki Çocuk (1979)", "Hey Vapurlar, Trenler (1981)", "Lunapark (1983)", "Ey Gece Kapını Üstüme Kapat (1988)", "Hücrede Karmen (1998)", "İlk Yaz Devrimi (2000)".

Romanları : "Garipler Sokağı (1950)", "Suçumuz İnsan Olmak (1957)", "İnsan Bir Ormandır (1975)", "Düş Ekmeği (1983)", "Batık Bir Gemi (1997)".

Türk Dil kurumunun 1958 roman ödülünü (Suçumuz İnsan Olmak) ve 1959 Sait Faik hikâye (Berber Aynası) armağanını kazanandı. "Deneme" ve "hatıra" türünde de eserler verdi. Çeşitli gazetelerde yazarlık da yapan Oktay Akbal, 2015' de Muğla'da vefat etti.