Amerika'ya ikinci defa giderek Brooklyn Polytechnic'de doktora yaptı (1947). İndiana, Purdue üniversitesinde profesör oldu (1955). Aynı zamanda birçok sanayii şirketinin (IBM, General Electric vb.) teknik danışmanlığını yaptı.
"Sürekli ortamın nonlineer teorisi" adlı eseriyle, sürekli ortam mekaniğinin modern anlamıyla, dünya ölçüsünde yayılmasını sağladı. Prof. Erdoğan Şuhubi ile beraber geliştirdiği bu teorisi üzerinde 1964' den sonra yaptığı araştırmalarla "mikromorfik" ve "mikropoler" olarak adlandırdığı yeni teoriler ortaya koydu.
Katı hal fiziğiyle sürekli ortam mekaniği arasındaki bağları belirledi. Bu çalışmalarıyla; katı cisimlerde, akışkanlarda ve elektromanyetik cisimlerde iç yapıların sürekli ortam mekaniği üzerindeki etkilerini ortaya çıkardı.
Biyomekanikte kan akışına kadar uygulanan bu teorilerden sonra "yerel olmayan" dediği teorilerle uğraştı. Bilim dünyasında; "parça fiziği" ile "alan fiziği" arasındaki bağı kuran bilgin olarak tanınan Ahmet Cemal Eringen, 2009' da vefat etti.
Başlıca eserleri : "Sürekli ortam mekaniği (1967)", "Mikropoler termoelastisitenin temelleri (1970)", "Elastodinamik (Erdoğan Şuhubi ile - 1974)".
