GÖĞÜS boşluğunun ortasında, göğüs kemiğiyle omurga arasında bulunan alana "mediyastin" adı verilir. İki yanında her iki akciğerin iç yüzeyini döşeyen akciğer zarları; altta diyafram; üstte boyundaki çeşitli derin dokular bulunur. Gevşek, yağlı bir bağdokunun içine gömülü olan çok sayıda oluşum ihtiva eder. Ön bölümünde kalp zarı, kalp ve buraya giren çıkan büyük atardamar ve toplardamarlar, timus bezi ya da onun kalıntıları ile diyafram sinirleri bulunur.
Mediyastinin orta bölümünde nefes borusu, büyük solunum yolları, lenf bezi kümeleri ve vagus sinirleri vardır. Arka mediyastinde yemek borusu, aort (şah damarı), azigos toplardamarları, lenf bezleri, ve sempatik sinir gangliyonları bulunur.
Mediyastinde bulunan çeşitli organlara has hastalıkların yanı sıra çeşitli patolojik durumlar da görülebilir. Bunlar; diyaframdan geçen iç organların fıtığı, kanamalar, akciğerden ya da nefes borusundan gelen hava kaçakları (mediyastin amfizemi), iltihaplar ve mediyastin organlarının oluşum bozukluklarına bağlı gelişen kistler, tümörler olabilir.
MEDİYASTİNİT
Mediyastinin gevşek bağdokusunda ortaya çıkan iltihaplanma sürecine "mediyastinit" denilir. Nadir olarak akut gelişir. Hastalığa sebep olan mikroplar dışarıdan ya da nefes borusu, solunum yolları ve özellikle de kolaylıkla delinebilen ince bir duvarı olan yemek borusundan gelir.
Kronik mediyastinitler, akut biçimin kronik duruma dönüşmesiyle ya da baştan kronik olarak gelişir. Etkeni, akciğerdeki verem enfeksiyonları, solunum yollarının, kalbin dış zarının (perikart) veya yemek borusunun çeşitli nedenlere bağlı enfeksiyonlarıdır.
Mediyastinit, bu bölgedeki tümörlerin ışınlanmasından (radyoterapi) sonra da ortaya çıkabilir. Kronik mediyastinitler, mediyastindeki dokularda sertleşmelere sebebiyet vererek kalbin etkinliğini önemli ölçüde azaltır.
