Enfarktüs, vücuttaki bir organa ait bir kısım doku parçasının ölmesine verilen isimdir. En çok kalpte görülür. Bunun haricinde, akciğerlerde, böbreklerde de görülebilir.
Kalp enfarktüsü, kalbi besleyen ve koroner damarlar ismi verilen kalbin üzerindeki ince damarlardan birinin tıkanması ile ortaya çıkar. Tıkanan damarın kan verdiği kas bölgesinde ilk önce mikropsuz iltihabi bir reaksiyon olur ve sonra doku kangrenleşir. Kangrenleşen saha bazan çok ufak, bazan çok büyük olur ve kalp vazifesini yapamaz hale gelir.
Kalp enfarktüsü göğsün sol tarafında, yarım saatten uzun süren göğüs ağrısı, fenalık hissi, çarpıntı ve ölüm korkusu ile kendisini gösterir. Ağrı boyuna, sırta ve sol kola doğru yayılır. Tansiyon derhal düşer ve hafif bir ateş belirir. Bu hastalık ekseriyetle 40 yaşın üstündeki erkeklerde görülür. Yüksek tansiyonlularda daha kolay ortaya çıkar. Damar sertliği olanlar ve şeker hastaları çok zaman enfarktüse namzettirler.
Elektrokardiografi ile teşhis kolayca konulabilir. Kan muayeneleri de teşhise yardımcıdır.
Göğüs ağrısı, sıkıntısı ve terleme ile fenalık hissi duyan kişiyi derhal yatırmalıdır. Teşhis konulana kadar hareket etmelerine izin verilmemelidir. Uzmana haber vermeli ve onun tavsiyeleri takip edilmelidir. Çünkü, enfarktüs âni ölümlere sebep olabilir. Tedavi doktor tarafından yürütülür. Enfarktüs teşhisi konulan hastalar, tuvalet ihtiyaçlarını yatakta giderirler. Yatak istirahati en az üç hafta sürer ve 1,5 aydan sonra da dışarı çıkmaya izin verilir.
